- CAECUBUM
- CAECUBUMoppid. Campaniae in Italia, qucd licet paludibus adiaceat, vineta tamen feracissima praecipuis enutrit arboribus. Strabo l. 5. Τὸ δὲ Καίκουβον, ἑλῶδες ὀ `ν ἐυοινοτάτην ἄμπελον τρέφει. Plin. l. 14. c. 6. Antea Caecubo vino erat generositas celeberrima, in palustribus populetis, sinu Amyclam. Martial. l. 13. Epigv. 115.Caecuba Fundanis generosa coquuntur Amyclis,Vitis et in mediâ nata palude viret.Idem l. 2. Epigr. 40. v. 5.Caecuba siccentur, quaeque annus coxit Opimi:Condantur parco fusca Falerna vitro.Et l. 12. Epigr. 17. v. 5.Ebria Setinô sit saepe, et saepe Falernô,Non nisi post niveam Caecuba potat aquam.Horat. Carm. l. 1. Od. 20. Ad Amecaenat. v. 9.Caecubum, et praelô domitam CalenôTu bibes uvam. ---- ----Idem l. 2. Carm. 14. v. 25.Absumet baeres Caecuba digniorServata centum clavibus. ----Idem l. 1. Carm. 37. v. 5.Antebac nefas depromere CaecubumCellis avitis. -------Er l. 3. Od. 28. v. 2.------ Prome reconditumLyde Strenua Caecubum.Et Epod. Od. 9. v. 1. 3. 4.Quando repostum Caecubum ad festas dapesTecum Maecenas bibam?Et paulo post, v. ult.Vel quod fluentem nauseam coerceatMitire nobis Caecubum.Et Serm. l. 2. Sat. 8. v. 14.--- --- Procedit fuscus HydaspesCaecuba vina ferens. --- ---Ceterum landatur idem Caecubum vinum Dloscoridi quoque et Columellae, quorum hic de R. R. l. 3. c. 8. extr. Neque dubiumest, massiei, Surrentinique, et Albani, atque Caecubi agri vites ommium, quas terra sustinet, in nobilitate vini principes esse. Ille l. 5. c. 10. Ο᾿ δὲ Καίκουβος οἶνος, γλυκὺς ὠ `ν, ἁδρομερέςτερός ἐςτι τȏυ Α᾿λβανοῦ, ubi unlgo Κέκουβος vitiose legivir. Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.